Mattias IA Eklundh

Mattias IA Eklundh to szwedzki gitarzysta uznawany za jednego z najbardziej innowacyjnych i przełomowych wykonawców współczesnej muzyki. Zaczynał jako perkusista w wieku sześciu lat po zakupie albumu "Destroyer" Kiss, a na gitarę przeszedł w wieku 13 lat, ucząc się całkowicie samodzielnie i zdobywając wiedzę o teorii muzyki z książek wypożyczanych z biblioteki.

Koncert Franka Zappy, który zobaczył w wieku 11 lat, na zawsze zmienił jego perspektywę muzyczną. Eklundh uważa za swoje główne wpływy Zappę i Kiss, co odzwierciedla unikalne połączenie złożoności i surowej mocy definiujące jego podejście do muzyki.

Po nagraniu albumu z grupą Frozen Eyes w 1988 roku, Eklundh dołączył do duńskiego zespołu Fate, wydając album "Scratch 'n' Sniff" w 1991 roku. Japońskie magazyny okrzyknęły go "Gitarzystą lat 90.". W 1992 roku założył Freak Kitchen, swój główny projekt muzyczny.

Solowa twórczość Eklundha obejmuje uznany album "Freak Guitar" (1999) oraz "Freak Guitar - The Road Less Traveled", prezentujące jego charakterystyczne minimalistyczne podejście. Nie używa żadnych efektów ani procesorów, wydobywając niekonwencjonalne dźwięki bezpośrednio z instrumentu. Jego innowacyjne techniki obejmują wykorzystywanie przedmiotów codziennego użytku, takich jak opaski zaciskowe i piloty.

Leworęczny gitarzysta, który wykonuje wszystko "na odwrót", Eklundh zdobył pięciogwiazdkowe recenzje w publikacjach takich jak Kerrang i Guitar Techniques. Brytyjski magazyn Guitarist określił go jako "szybszego niż Malmsteen, płynniejszego niż Michael Lee Firkins i lepszego niż Vai - niewątpliwie przyszłość tego stylu gry na gitarze".

Poza występami, Eklundh regularnie podróżuje po świecie, prowadząc seminaria poświęcone jego niekonwencjonalnym technikom gry. Wydał materiały instruktażowe, w tym "Freak Guitar Vol. 1" oraz japońskie DVD "Hyper Freak Exercise" i "Super Virtuosity". Wziął udział w albumach tribute poświęconych Yngwie Malmsteen i Jasonowi Beckerowi.

Twórczość Eklundha wykracza poza tradycyjną wirtuozerię gitarową, kładąc nacisk na zapadające w pamięć utwory i innowacje muzyczne ponad techniczny pokaz. Jego eklektyczna kolekcja płyt obejmuje cygański jazz, Zappę, Kiss, Milesa Davisa i Slayer, odzwierciedlając przekonanie, że instrumentalna muzyka gitarowa powinna przemawiać do wszystkich miłośników muzyki, a nie tylko "gitarowych maniaków".